نمونه گیری تصادفی ساده

نمونه گیری و نمونه گیری تصادفی ساده

دلایل استفاده از نمونه ­گیری به جای سرشماری جامعه نسبتاً واضح و روشن است.

در بررسی تحقیقاتی که درگیر صدها یا حتی هزاران عضو هستند،

جمع آوری اطلاعات یا آزمودن هر عضو می­تواند به طور علمی غیرممکن باشد.

حتی اگر موارد ذکر شده ممکن باشد، زمان،

هزینه و سایر منابع انسانی مانع عمده­ای بر سر راه پژوهش هستند.

احتمالاً بررسی یک نمونه، به جای کل جامعه گاهی اوقات منجر به نتایجی می­شود

که از روائی بالاتری برخوردار است زیرا اساساً در این حالت خستگی کمتری وجود خواهد داشت

و بنابراین در جمع ­آوری اطلاعات خطاهای کمتری صورت می ­گیرد، خصوصاً زمانی که اعضای جامعه زیادند.

در برخی موارد، استفاده از کل جامعه برای آگاهی یا آزمودن چیزی ناممکن است.

برای مثال در آزمون عمر یک دسته از لامپ­ها،

اگر مجبور باشیم هر لامپ تولیدی را بسوزانیم، چیزی برای فروش نخواهد ماند.

به طور خلاصه می­توان گفت نمونه­ گیری دارای مزیت­های زیر می ­باشد:

1- هزینه کمتر

دراین روش نمونه گیری واحدهای مورد انتخاب دارای شانس مساوی برای انتخاب شدن هستند . در این جا قوانین احتمال است که معین می کند کدام واحدها یا افراد از جمعیت مادر انتخاب خواهد شد . انتخاب یا از طریق قرعه کشی است و یا از طریق استفاده از جدول اعداد تصادفی . در روش قرعه کشی ابتدا کلیه واحدها یا افراد شماره بندی شده و یا اسامی آنها تهیه می شود و سپس به قید قرعه از بین آنها تعداد لازم برای نمونه انتخاب می شود .

در روش اعداد تصادفی می توان از جدول اعداد تصادفی و یا از کامپیوتر استفاده کرد . در روش استفاده از جدول اعداد تصادفی با توجه به حجم نمونه اعداد را انتخاب می کنیم مثلاً اگر حجم نمونه دو رقمی است . ابتدا یک عدد دو رقمی را به صورت کاملاً تصادفی مثلاً با قرار دادن نوک مداد انتخاب کرده و سپس جلو رفته و اعداد دو رقمی را انتخاب می کنیم تا جایی که به تعداد مورد نیاز انتخاب کرده باشیم .

در اين روش (نمونه گیری تصادفی ساده) تعداد نمونه موردنياز (n واحد) را به‌طريق زير از کل جامعهٔ آمارى (N) انتخاب مى‌کنيم. اول:

فهرست واحدهاى جامعهٔ آمارى را از ۱ الى آخر ... شماره‌گذارى کرده و هر يک از شماره‌ها را روى کارت‌هاى کوچک مشابه و يکسانى ثبت مى‌نمائيم. سپس کليهٔ کارت‌ها را در داخل جعبه‌اى مى‌ريزيم و هر بار پس از تکان دادن جعبه يک کارت را به‌صورت تصادفى از جعبه خارج مى‌سازيم و شمارهٔ‌ آن را ثبت مى‌کنيم. اين عمل را آنقدر ادامه مى‌دهيم تا تعداد واحدهاى نمونه موردنظر به‌دست آيد. مثلاً (n واحد): طريقهٔ عملى اين روش، استفاده از جدولى به‌نام ارقام تصادفى است.

.

نمونه گیری تصادفی ساده