تحلیل عاملی در ای‌موس

تحلیل عاملی در ای‌موس

عامل: بیانگر ابعاد زیربنایی متغیرهای مورد مشاهده که از ترکیب خطی آنها حاصل می گردد. بارعاملی: همبستگی بین متغیرهای مشاهده شده و عامل ها را بار عاملی گویند.

در واقع بیانگر همبستگی متغیرها با عامل هاست. مقدار بار عاملی در دامنه 1- تا 1+ است.

هرچه این مقدار به یک نزدیکتر باشد بیانگر همبستگی بالا بین عاملو متغیر است. معناداری بار عاملی: در خصوص معناداری بار عاملی می توان از قاعده زیر پیروی کرد:

تحلیل عاملی تاییدی اساسا یک روش آزمون فرضیه است و این مطلب را بیان می کند که آیا نشانگرهایی که برای معرفی سازه یا متغیرهای مکنون در نظرگرفته شده اند واقعا معرف آنها هستند یا نه، را می آزماید و همچنین مشخص می نماید که نشانگرهای انتخابی با چه دقتی معرف یا برازنده متغیر مکنون هستند.  بطور کلی برای ارزیابی مدل تحلیل عاملی تاییدی چندین مشخصه برازندگی وجود دارد. نسبت مجذور کای به درجه آزادی بسیار به حجم نمونه وابسته می باشد و نمونه بزرگ کمیت خی دو را بیش از آنچه که بتوان آن را به غلط بودن مدل نسبت داد افزایش می دهد. ایده آل آن است که مقدار خی دو دارای سطح معناداری بیشتر از 0.05 باشد. معیارهای GFI و AGFI نشان دهنده اندازه ای از مقدار نسبی واریانس ها و کوواریانس ها می باشد که توسط مدل تبیین می شود. هردوی این معیارها بین صفر تا یک متغیر می باشند که هرچه به عدد یک نزدیکتر باشند، نیکویی برازش مدل با داده های مشاهده شده بیشتر است. شاخصRMSEA این شاخص، ریشه میانگین مجذورات تقریب می باشد. این شاخص برای مدل های خوب 0.05 و کمتر است. مدلی که در آن این شاخص 0.1 یا بیشتر باشد برازش ضعیفی دارد.