نمونه گیری تصادفی ساده

نمونه گیری و نمونه گیری تصادفی ساده

دلایل استفاده از نمونه ­گیری به جای سرشماری جامعه نسبتاً واضح و روشن است.

در بررسی تحقیقاتی که درگیر صدها یا حتی هزاران عضو هستند،

جمع آوری اطلاعات یا آزمودن هر عضو می­تواند به طور علمی غیرممکن باشد.

حتی اگر موارد ذکر شده ممکن باشد، زمان،

هزینه و سایر منابع انسانی مانع عمده­ای بر سر راه پژوهش هستند.

احتمالاً بررسی یک نمونه، به جای کل جامعه گاهی اوقات منجر به نتایجی می­شود

که از روائی بالاتری برخوردار است زیرا اساساً در این حالت خستگی کمتری وجود خواهد داشت

و بنابراین در جمع ­آوری اطلاعات خطاهای کمتری صورت می ­گیرد، خصوصاً زمانی که اعضای جامعه زیادند.

در برخی موارد، استفاده از کل جامعه برای آگاهی یا آزمودن چیزی ناممکن است.

برای مثال در آزمون عمر یک دسته از لامپ­ها،

اگر مجبور باشیم هر لامپ تولیدی را بسوزانیم، چیزی برای فروش نخواهد ماند.

به طور خلاصه می­توان گفت نمونه­ گیری دارای مزیت­های زیر می ­باشد:

1- هزینه کمتر

2- زمان کمتر، سرعت بیشتر 3- دقت بیشتر در اجرا 4- به علت محفوظ ماندن واحدهای جامعه یا تخریب نشدن آنها نمونه گیری تصادفی ساده

دراین روش نمونه گیری واحدهای مورد انتخاب دارای شانس مساوی برای انتخاب شدن هستند . در این جا قوانین احتمال است که معین می کند کدام واحدها یا افراد از جمعیت مادر انتخاب خواهد شد . انتخاب یا از طریق قرعه کشی است و یا از طریق استفاده از جدول اعداد تصادفی . در روش قرعه کشی ابتدا کلیه واحدها یا افراد شماره بندی شده و یا اسامی آنها تهیه می شود و سپس به قید قرعه از بین آنها تعداد لازم برای نمونه انتخاب می شود . یکی از مهم ترین روش های نمونه گیری نمونه گیری طبقه ای است که برای راهنمای کامل نمونه‌گیری طبقه‌ای می توانید به مقاله مختص به این موضوع مراجعه کنید.

در روش اعداد تصادفی می توان از جدول اعداد تصادفی و یا از کامپیوتر استفاده کرد . در روش استفاده از جدول اعداد تصادفی با توجه به حجم نمونه اعداد را انتخاب می کنیم مثلاً اگر حجم نمونه دو رقمی است . ابتدا یک عدد دو رقمی را به صورت کاملاً تصادفی مثلاً با قرار دادن نوک مداد انتخاب کرده و سپس جلو رفته و اعداد دو رقمی را انتخاب می کنیم تا جایی که به تعداد مورد نیاز انتخاب کرده باشیم .

به عبارت دیگر:

در اين روش (نمونه گیری تصادفی ساده) تعداد نمونه موردنياز (n واحد) را به‌طريق زير از کل جامعهٔ آمارى (N) انتخاب مى‌کنيم. اول:

فهرست واحدهاى جامعهٔ آمارى را از ۱ الى آخر ... شماره‌گذارى کرده و هر يک از شماره‌ها را روى کارت‌هاى کوچک مشابه و يکسانى ثبت مى‌نمائيم. سپس کليهٔ کارت‌ها را در داخل جعبه‌اى مى‌ريزيم و هر بار پس از تکان دادن جعبه يک کارت را به‌صورت تصادفى از جعبه خارج مى‌سازيم و شمارهٔ‌ آن را ثبت مى‌کنيم. اين عمل را آنقدر ادامه مى‌دهيم تا تعداد واحدهاى نمونه موردنظر به‌دست آيد. مثلاً (n واحد): طريقهٔ عملى اين روش، استفاده از جدولى به‌نام ارقام تصادفى است.

نمونه گیری تصادفی ساده