نظریه های تجارت بین الملل

نظریه های تجارت بین المللی

۱) مزیت مطلق:

به موجب این نظریه ثروت یک کشور شامل کالاها و خدماتی است که در دسترس مردم آن قرار دارد.

آدام اسمیت استدلال نمود که اگر محدودیت های تجاری وجود نداشت، هر کشوری در محصولاتی که در آنها مزیت مطلق دارد، متخصص می شود و در این صورت منابع هر کشور به سمت صنایع کارا می رفت، زیرا کشور نمی تواند در صنایع غیر کارا رقابت کند.

کشورها می توانند از طریق متخصص شدن، کارایی خود را افزایش دهند.

۲) مزیت نسبی:

 این مسئله مطرح می شود که یک کشور می تواند کالایی را تولید کند که در آن بهترین توانائی را دارد حتی اگر کشورهای دیگر توان بیشتری داشته باشد.

۳) منحنی عمر محصول در بازاریابی بین المللی:

در این مدل علاوه بر صادرات و واردات تصمیم گیری جهت تولید در کشورهای خارجی نیز در نظر گرفته می شود.

همچنین این الگو اهمیت مزیت ها تکنولوژیکی و دانش بازاریابی را به عنوان مزیت نسبی در نظر می گیرد.

۴) رشد داد و ستد بین المللی:

بین المللی شدن، شیوه ای از زندگی شده است.

هم شرکت ها و هم کشورها باید به اهمیت آن پی ببرند تا طریق گسترش تجارت بتوانند باعث بالا بردن سطح زندگی افراد جامعه شوند.

۵) سیاست های حمایت گرانه و محدودیت های تجاری:

در هر حال ماهیت تجارت مبادله داوطلبانه و آزاد کالا را بین دو طرف معامله در بر می گیرد،

و زمانی که ضرورتی در کار نباشد، انگیزه تجارت باید نفع هر دو طرف را در بر گیرد.

اما مشکل زمانی بروز می کند که تولید کننده گان داخلی در نظر گرفته شوند و به نظر می رسد که کالاهای وارداتی باعث بیکاری و رکود فعالیت  شرکت های داخلی می گردد.

در تجارت آزاد عده ای سود می برند و عده ای نیز قربانی آن می شوند.