ملاحظات در تفسیر ضرایب همبستگی

در اجرای آزمون همبستگی و تفسیر نتایج حاصله، رعایت موارد زیر لازم است:

در همبستگی ها، سطح معناداری عبارت است از احتمال به دست آوردن نتایج تحقیق تا حد و درجه ای که محقق مشاهده کرده است. چنان چه سطح معنی داری کوچک تر از 0.05 باشد، نتیجه می گیریم که همستگی بین دو متغیر معنی دار است و این دو متغیر با یکدیگر ارتباط دارند. اما اگر سطح معناداری بزرگتر از 0.05 باشد، در آن صورت همبستگی بین دو متغیر معنی دار نبوده و این دو متغیر ارتباط خطی با یکدیگر ندارند.

مقادیر تمامی ضرایب همبستگی بین 1- تا 1+ است، که علامت آن، نشانگر جهت رابطه ( مثبت یا منفی) می باشد.

در تفسیر ضریب همبستگی، نباید آن را در صدی از همبستگی کامل محسوب کرد. از آنجا که ضرایب همبستگی به شکل اعداد اعشاری بیان می شوند، افرادی که تبحر در علم آمار ندارند، گاهی ضرایب همبستگی را به عنوان درصدی از همبستگی کامل تفسیر می کنند.

در تفسیر ضرایب همبستگی از مطلق نگری اجتناب شود. در تفسیر درجه همبستگی، هدف مورد نظر را به خاطر داشته باشیم.

بر اساس شکل هندسی، ضریب همبستگی هر متغیر با خودش، برابر با عدد یک می باشد. چرا که بر اساس این شکل، هر متغیری رابطه کامل، مستقیم، مثبت و خطی با خودش دارد. به همین خاطر در ماتریس همبستگی ها، در کنار رابطه هر متغیر با خودش، عدد یک آمده است.

ضرایب همبستگی تنها روابط خطی را اندازه گیری می کنند. یک رابطه خطی معنی دار ممکن است حتی در صورت صفر بودن مقادیر ضریب همبستگی، وجود داشته باشد.

همبستگی لزوما علیت را نشان نمی دهد. هرگز بر پایه یک همبستگی، نمی توان نتیجه گیری کرد که تغییرات در یک متغیر به تغییر در متغیر دیگر می انجامد. چرا که تنها آزمایش های کاملا کنترل شده اند که امکان تعیین رابطه علی بین دو متغیر را تعیین می کنند. بنابر این، زمانی که در می یابیم دو متغیر با هم همبستگی دارند، اینامر گویای آن است که جایگاه نسبی در یک متغیر با جایگاه نسبی در متغیر دیگر همبسته است. ین موضوع لزوما به معنای آن نیست که تغییر در یک متغیر باعث تغییر در متغیر دیگر می شود.