معایب و محاسن تحقیقات پس رویدادی

معایب و محاسن تحقیقات پس رویدادی محاسن 1- تحقیقات پس رویدادی در کلیۀ مواقعی که امکان ازمایش میسر نیست، نیاز پژوهشگر را برآورده می سازد. برای مثال، پژوهشگر نمی تواند رابطۀ بین استعمال دخانیات و سرطان ریه را به صورت آزمایشی مورد پژوهش قرار دهد. 2- این روش اطلاعات مفیدی در مورد ماهیت پدیده ها به همراه دارد. چه عاملی به عامل دیگر و تحت چه شرایطی همراه است. به این دلیل تحقیق پس رویدادی یک وسیلۀ اکتشافی با ارزش است. 3- استفاده از روش های آماری نسبتاً قوی، در اکثر موارد، این روش را قابل دفاع ساخته است. 4- این روش در برخی از جهات و در موقعیت های معین، مفیدتر از روش آزمایشی است. به ویژه در زمانی که تحقیق آزمایشی موجب تصنعی یا ساختگی شدن پژوهش می شود. 5- این روش برای کشف روابط سادۀ علت و معلولی به دلیل صرفه جویی در وقت، هزینه و نیرو انسانی مناسب تر است. 6- از این روش می توان به صورت مقدماتی برای ازمون فرضیه استفاده کرد و نتایج به دست آمده از آن را در شرایط خیلی دقیق و کنترل شده به صورت آزمایشی مورد پژوهش قرار داد.   از میان محدودیت ها و ضعف های روش پس رویدادی می توان به موارد زیر اشاره کرد: 1- مشکل فقدان کنترل به صورت مستقیم ، موجب می شود که پژوهشگر نتواند متغیر مستقل را دستکاری کرده و آزمونی ها را به صورت تصادفی انتخاب بکند. 2- نمی توان به طور مطمئن دریافت که تحقیق در بردارندۀ عوامل اصلی است یا حتی آنها را شناسایی کرده است. 3- این امکان وجود دارد که هیچ عتمل واحدی علت نباشد. 4- یک پیامد خاص ممکن است در موقعیت های متفاوت نتیجۀ عوامل متعددی باشد. 5- رابطۀ بین دو عامل ممکن است لزوماً علت و معلولی نباشد. 6- تقسیم بندی آزمودنی ها به دو گروه گسستۀ دو ارزشی می تواند مشکل زا باشد. 7- نتایج این پژوهش اغلب بر پایۀ یک نمونه یا حوادث استوار است.