داده های پژوهشی

هر پژوهش علمی نیاز به داده هایی دارد. پژوهشگران در سراسر دنیا مجموعه های عظیمی از داده ها را برای اهداف پژوهشی خود تولید می کنند. داده های پژوهشی می توانند داده های خامی باشند که مستقیماً که مستقیماً از آزمایشگاه و پرسشنامه مصاحبه، تولید و گردآوری شده اند یا داده های پردازش شده ای که در شکل مناسب پژوهش ، پالایش و مرتب شده اند.

داده های پژوهشی می توانند شامل منابع آنالوگ ، اشیای دیجیتال، اشیای دیجیتال پیچیده و پایگاه اطلاعاتی باشند. فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی امکان پژوهش های الکترونیکی را فراهم آورده اند که خود گردآوری حجم عظیمی از داده ها را ممکن کرده است.

مثلاً با استفاده از پرسشنامۀ الکترونیکی و قرار دادن آن در شبکۀ جهانی اینترنت می توان میلیون ها پاسخ (داده) گردآوری کرد. داده های پژوهشی دیجیتال موضوع داغ دهۀ فعلی است.

پیشرفت ها در فناوری اطلاعات، در دسترس بودن منابع عظیم داده های الکترونیکی و نرم افزارهای قدرتمند تحلیل داده ها ، همه و همه کار پژوهشگران را در تولید مجموعۀ عظیم کلان داده ها و کار با آنها تسهیل کرده اند.

مدیریت داده های پژوهشی

در نمودار زیر چرخۀ حیات داده های پژوهشی دیده می شود. مدیریت داده های پژوهشی همان سازماندهی داده ها از مرحلۀ ورود آنها به چرخۀ پژوهش تا اشاعه و آرشیو نتایج با ارزش است.

پژوهشگران با مسائل مهمی در مدیریت داده های پژوهشی روبه رو اند، مسائلی مانند دسترسی، سازماندهی، تحلیل، ذخیره، ترکیب و استفادۀ مجدد، انتقال پذیری و امنیت داده ها.

حجم بالای داده ها و اطلاعاتی که تولید می شود و در آینده تولید خواهد شد، عامل نگرانی محققانی است که مدیریت، پردازش و حتی نگاه کردن به این داده ها را مشکل می بینند. 20 درصد از پژوهشگران از داده های بیش از 100 گیگا بایت استفاده و آن را تحلیل می کنند و هفت درصد، از داده هایی بیش از یک ترابایت.

نیمی از پژوهشگران داده های خود را فقط در آزمایشگاه هایشان نگهداری می کنند که یک راه حل ایده آل بلند مدت نیست. بسیاری از پژوهشگران از فقدان متا دیتا و آرشیوها به عنوان مانع اصلی استفاده از داده ها و ذخیرۀ آنها می نالند و بیشتر پژوهشگران بودجه ای برای حمایت از آرشیو داده ها ندارند.

مزایای مدیریت داده های پژوهشی

بسیاری از مؤسسات تامین بودجۀ پژوهش ها در بریتانیا و آمریکا ، از پژوهشگران می خواهند برای به کار گیری مدیریت داده های پژوهشی، برنامه ریزی کنند تا داده ها گم نشده، از بین نروند و نیز در دسترس اشخاص دیگر ، فراتر از حیات دورۀ پژوهش قرار گیرد.

اهمیت مدیریت داده های پژوهشی به همین اعتبار است. به طور کلی مزایای زیر را می توان برای مدیریت داده های پژوهشی برشمرد:

نگهداری بلند مدت داده ها امکان چک کردن اعتبار آنها را در آینده فراهم می آورد و این امر موجب افزایش اعتبار و شفافیت داده های پژوهشی می شود.

داده های پژوهشی می توانند مورد استفادۀ مجدد همان پژوهشگران یا دیگر پژوهشگرانی قرار گیرند که می خواهند استفاده از آن داده ها را برای اهدافی که در ابتدا مدنظر نبوده است، گسترش دهند.

داده ها می توانند به منظور افزایش یا گسترش درک پژوهش های موجود، به روز شوند.

استفادۀ مجدد از داده ها موجب صرفه جویی در زمان و منابع و امکانات می شود.

باز کردن مجموعه داده های پژوهشی به روی عموم باعث بیشتر دیده شدن دانشگاه ها و مرسسات پژوهشی و پژوهشگران تولید کنندۀ آنها می شود.