استراتژی های ورود به بازار خارجی

استراتژی های ورود به بازار خارجی:

مونتاژ، تولید قراردادی، اعطای امتیاز ساخت، اعطای امتیاز، سرمایه گذاری مشترک، مالکیت کامل یک کارخانه خارجی (خرید یا ساخت، خرید، برپایی ساخت یک شرکت جدید)

فرنچایزینگ: یک نوع خاصی از اعطای امتیاز است که در آن امتیاز دهنده تمام برنامه های بازاریابی از قبیل نام کالا، علائم و نشانها، محصولات و روش عملیات را در اختیار گیرنده امتیاز قرار می دهد.

دلایل انتخاب استراتژی سرمایه گذاری مشترک

• درآمد بیشتر
• کنترل بیشتر بر تولید و بازاریابی
• بازخورد بازار بهتر
• تجربه بیشتر در بازاریابی بین المللی

معایب انتخاب استراتژی سرمایه گذاری مشترک

• سرمایه گذاری مالی و مدیریتی بیشتر
• ریسک بیشتر در مقایسه با روش هایی که تعهد کمتری را نیاز دارد.

مقایسه استراتژی ورود به بازار سرمایه گذاری مشترک با روش مالکیت کامل یک تولید خارجی

• شرکت های کوچکتر مناسب تر است.
• یک سرمایه معین به این روش می توان در کشورهای مختلف توزیع شود.
• خطر مصادره شرکت با توجه به اینکه یک شریک ملی دارد کمتر است تا زمانیکه کل شرکت خارجی متعلق به شرکت بین المللی باشد

دلایل مالکیت کامل یک شرکت تولیدی در خارج توسط شرکت های بین المللی

• ایجاد کسب و کار جدید
• حفظ سهم بازار
• حرکت با مشتریان تثبیت شده
• انتقال تولید به خارج به دلیل کاهش هزینه

برای پیش بینی فروش در سطح بین المللی چه سوالاتی مطرح است.

• چشم انداز اقتصاد جهانی چگونه است ؟
• وقایع و مسائل جهانی چه تاثیری بر منحنی فعالیت های بازرگانی دارد ؟
• دولت چه کشورهایی در مورد کدام یک از فرصت های بازار مداخله و مشکل ایجاد می کند ؟
• آیا محیط بازرگانی و کاری اجازه رقابت آزاد و برنامه ریزی بازار را می دهد ؟